Zonder water is er geen leven mogelijk
Laten wij er zuinig op zijn!
Droogte zet Australische boeren aan tot wanhoopsdaad
Australië gaat gebukt onder een nooit geziene watercrisis. Voor het zevende jaar op rij heerst ‘The Big Dry’. De belangrijkste drinkwaterbron van de miljoenenstad Melbourne dreigt binnen een jaar droog te staan. De deelstaatregering legde daarom strenge restricties op aan de bevolking. Maar er ontstaat steeds meer druk om ook landbouw en industrie strenge besparingen op te leggen. Die zien dat echter niet zitten. Nu al plegen Australische landbouwers in een alarmerend tempo zelfmoord omdat ze niet meer weten van welk hout pijlen te maken.
Hydroloog Geoff Crapper en ingenieur Ron Sutherland trekken aan de alarmbel, want binnen enkele maanden komt het waterpeil in de Thomsondam, het belangrijkste waterbekken van Melbourne, zodanig laag te staan dat de normale pompen dreigen stil te vallen. Dit zal een weerslag hebben op de kwaliteit en de prijs van het water. In Melbourne zijn al strenge maatregelen aangekondigd. Zo mogen tuinen niet of nauwelijks meer besproeid worden, sportvelden zijn dicht en competities zijn stopgezet.
Volgens Crapper en Sutherland volstaan die beperkingen niet. “Het huiselijk waterverbruik werd drooggelegd, maar die besparingen zijn slechts een druppel in de oceaan vergeleken met het verbruik door industrie en landbouw. Het is mooi om de mensen te leren douchen met één emmer water, maar er moet een balans zijn in de offers”. Industrie en landbouw huiveren echter van extra inspanningen. De economische groei vertraagde en de landbouwopbrengsten daalden dramatisch door ‘The Big Dry’.
Vele landbouwers zagen zich genoodzaakt hun hebben en houden te verkopen. Een alarmerend aantal pleegde al zelfmoord. Volgens de gezaghebbende organisatie voor psychische gezondheid, Beyond Blue, beroofde elke vier dagen een boer zich van het leven in het droogteseizoen van vorig jaar. Dat is dubbel zoveel als het nationale gemiddelde. Volgens hun onderzoek lijden 300.000 plattelandsbewoners aan ‘droogtedepressie’. De organisatie lanceerde onlangs een campagne om landbouwers aan te zetten om professionele hulp te zoeken.
De nationale regering werkt nu aan een plan om één federale watermarkt op te richten, zodat gewerkt kan worden met nationale in plaats van lokale waterprojecten. Watergebruikers in het noorden van Australië, waar er nog voldoende regen valt, moeten dan een hogere prijs betalen. Zo zullen ze gedwongen worden om water spaarzamer te gebruiken. Veel deelstaten hebben echter geen tijd om daarop te wachten en nemen nu al maatregelen. Zo zal de minister-president van Queensland volgend jaar in het dichtbevolkte zuidoosten van zijn staat afvalwater laten recycleren om opnieuw te laten gebruiken als drinkwater.(GL)
Bron: De Morgen 23-03-2007
VN pleit voor recht op water voor arme boeren
De toenemende strijd om water is één van de grootste bedreigingen voor de duurzame ontwikkeling van de mensheid. Klimaatsveranderingen zullen het extra moeilijk maken om watervoorraden te beheren en tegemoet te komen aan de stijgende energiebehoeften. Vooral arme boeren dreigen het slachtoffer te worden van de combinatie van klimaatwijzigingen en van de toenemende strijd om schaarse watervoorraden. Dat schrijft het VN-Ontwikkelingsprogramma in het Human Development Report 2006.
Arme boeren worden niet alleen geconfronteerd met de stijgende behoefte aan water van de steden en van de industrie. Ze kunnen ook niet opboksen tegen grote commerciële producenten in de landbouwsector zelf. Regeringen moeten erkennen dat plattelandsarmen recht hebben op water. Ze moeten dit recht beschermen, aldus het VN-rapport. De armste boeren kunnen meestal ook niet beschikken over irrigatiesystemen. De VN pleitten er daarom voor ook op dat punt voor verander te zorgen.
Bovenop de wedijver om schaarse watervoorraden komt de opwarming van het klimaat. Gevaarlijke klimaatwijzigingen zijn bijna onafwendbaar, waarschuwen de VN. En het zijn de armen die het meest afhankelijk zijn van de natuur. In sommige regio’s zal een wijziging van regenvalpatronen en een afnemende beschikbaarheid van water de oogst tegen 2050 met een kwart doen dalen. De internationale gemeenschap moet de armen helpen zich aan te passen aan de komende klimaatveranderingen. De jaarlijkse landbouwhulp aan ontwikkelingslanden moeten tegen 2010 minstens stijgen van 3 miljard dollar naar 10 miljard, aldus de VN.
Het VN-Ontwikkelingsprogramma herinnert er bovendien aan dat het aantal mensen dat gevoed moet worden, blijft stijgen. En er is steeds meer water nodig om dat te doen. Naarmate mensen rijker worden, veranderen ook hun eetgewoonten. De productie van vlees en suiker vereist meer water dan de productie van tarwe of rijst. De productie van een hamburger vraagt 11.000 liter water, becijferden de VN. Dat is ongeveer de dagelijkse hoeveelheid water waarover 500 bewoners van een krottenwijk zonder waterleiding kunnen beschikken.
De VN verwachten dat in 2025 meer dan 3 miljard mensen in landen wonen die met waterproblemen te kampen hebben. De VN relativeren echter alarmerende berichten over mogelijke gewapende conflicten tussen landen. Grensoverschrijdende samenwerking met betrekking tot watervoorraden is al verder gevorderd dan wordt aangenomen, zegt de VN. De voorbije 50 jaar waren er 37 waterconflicten tussen staten, waarvan 30 in het Midden-Oosten. In dezelfde periode werden er ook 200 waterverdragen afgesloten. In de loop der eeuwen was samenwerking rond gedeelde watervoorraden de regel, niet de uitzondering, besluiten de VN.
Bron: De Tijd
Meer informatie: Human Development Report 2006
Water verdient meer aandacht dan weersverandering
De zorg om en aandacht voor het broeikaseffect en de klimaatsverandering is verloren tijd, want er valt toch niet veel aan te doen. Waar het werkelijk om gaat is de uitputting van de aarde en de verkwistende wijze waarop de Westerse wereld de beschikbare hoeveelheid zoet water verspilt.
Dat zegt millieutechnoloog Jules van Lier, die donderdag aan de Universiteit van Wageningen het bijzonder hoogleraarschap Anaërobe Afvalwaterbehandeling aanvaardt. Volgens van Lier is de westerse wijze van waterzuivering een slecht voorbeeld voor ontwikkelingslanden.
Bron: Zibb 08-11-2006
Op het aardoppervlak bevindt zich 1,35 miljard km3 zout water in de oceanen
Zoet water vertegenwoordigt nauwelijks 3 % van die hoeveelheid.
Het zit voor 60 % weggeborgen in ijsmassa’s en eeuwige sneeuw en is voor de overige 40 % beschikbaar voor de mens in oppervlaktewater en grondwater.
Yangtze-rivier binnenkort onbruikbaar als waterbron
De langste rivier in China, de Yangtze, kan in vijf tot tien jaar niet langer als bron voor drinkwater dienen als de watervervuiling in het huidige tempo doorgaat. Zeker 186 steden aan de oevers van de Yangtze krijgen dan ernstige drinkwaterproblemen, meldde het Chinese staatspersbureau Xinhua dinsdag.
De 6300 kilometer lange rivier is vervuild door industrieel en agrarisch afval en rotzooi van schepen. Milieudeskundigen noemen de rivier ,,verkankerd”. Yuan Aiguo, professor aan de Chinese Universiteit voor Aardwetenschappen, riep de autoriteiten op meer aandacht te besteden aan de Yangtze. ,,Ze denken dat de Yangtze een groot zelfreinigend vermogen heeft, maar de vervuiling is zeer ernstig”, aldus Yuan.
In 2004 stroomde 16,75 miljard ton vervuild water door de Yangtze. Voor onder meer de stad Shanghai met ruim zeventien miljoen inwoners levert de vervuiling grote problemen voor de watervoorziening op. De Yangtze is de enige waterbron van Shanghai.
Bron: ANP 30 mei 2006
Invloed van pesticiden, chemischemiddelen, en kunstmest op ons water, en de gevolgen hiervan voor ons zelf
Zie volgende streams:
https://www.aquariusvitaliser.info/Strange days on planet 1.wmv 
https://www.aquariusvitaliser.info/Strange days on planet 2.wmv
“Land- en tuinbouw geconfronteerd met waterparadox”
Naar aanleiding van Wereldwaterdag analyseert Boerenbond de relatie van de agrarische sector met deze “onmisbare grondstof”. De land- en tuinbouw is goed voor 7 procent van het Vlaamse waterverbruik, maar tussen 1999 en 2003 is de sector er volgens VMM-cijfers wel in geslaagd om dat verbruik met 15 procent terug te dringen.
Diverse deeltakken hebben bijgedragen tot de waterbesparing. Boerenbond verwijst naar de nippelsystemen in de varkensteelt, het hergebruik van water in de melkveehouderij, het gebruik van hemelwater in de sierteelt en de tuinbouw en de doelgerichte watergift in serres. Voor de land- en tuinbouw is niet alleen de hoeveelheid belangrijk. De kwaliteit van het water moet voldoen aan strenge normen op het vlak van hygiëne en voedselveiligheid.
Wat de vervuiling van het oppervlaktewater betreft, wil Boerenbond zijn verantwoordelijkheid niet ontlopen. “De nitraatproblematiek is deels het gevolg van foutieve bemesting. Daarom roepen we op tot strengere controles op de toepassing van de wetgeving”, klinkt het. Daarnaast benadrukt Boerenbond ook de vele initiatieven van waterzuivering op de boerderijen zelf. “Bijvoorbeeld de aanleg van rietvelden heeft in de praktijk al vruchten afgeworpen”.
Naast een belangrijke grondstof, vormt het water ook een bedreiging voor de landbouwsector. Heel wat vruchtbare akkers dreigen immers overstromingsgebied te worden. In de omgeving van de Antwerpse haven verdwijnen landbouwgronden onder water als compensatie voor een aantal negatieve natuureffecten die veroorzaakt worden door de uitbreiding van de haven. “Het Vlaamse decreet Integraal Waterbeheer wordt uitgevoerd ten koste van de agrarische ruimte”, luidt het.
Boerenbond spreekt van een ‘waterparadox’. Boeren en tuinders moeten zuinig omspringen met water van hoge kwaliteit, maar worden rondom hun bedrijf met steeds meer water geconfronteerd. “Het wordt een zoveelste uitdaging voor de sector om dit in een economisch haalbaar kader te plaatsen”, aldus Boerenbond. “Naast voedselproductie en groene dienstverlening in het kader van agrarisch natuurbeheer is het duidelijk dat de landbouw in de toekomst ook een ‘blauwe dienst’ zal kunnen of moeten aanbieden”.
Meer informatie:
Watertekort is bedreiging voor de wereld
’BLAUWE GOUD’ WORDT BRON VAN CONFLICTEN
AMSTERDAM – Benamingen als ’blauw goud’ of ’witte olie’ maken duidelijk dat water een steeds kostbaarder en schaarser goed wordt. Volgens de Verenigde Naties staat de wereld zelfs voor een ernstige watercrisis. Maar anders dan goud of olie is water een eerste levensbehoefte en sterven jaarlijks meer dan vijf miljoen mensen door een gebrek aan schoon water. Aan de andere kant is water, net als goud en olie, een potentiële bron van nationale en internationale conflicten.
„De vraag naar water zal de komende jaren enorm toenemen”, aldus geograaf Henk Donkers, werkzaam aan de Radboud Universiteit Nijmegen en gespecialiseerd in waterproblematiek. „De wereldbevolking groeit en al die mensen hebben water en voedsel nodig. Voor het verbouwen van 1 kilo graan is 1000 liter water nodig, voor een kilo biefstuk zelfs 20.000 liter. Ook de industrie zal meer water nodig hebben. De vraag naar water neemt dus toe, maar het aanbod kan zelfs kleiner worden door toenemende milieuvervuiling.”
Nu al hebben wereldwijd ruim 1 miljard mensen geen toegang tot schoon drinkwater.
Het lijkt een paradox: gebrek aan water terwijl er wereldzeeën vol van zijn. Maar van de totale hoeveelheid water op de wereld is maar 2,5% zoet en geschikt voor gebruik. „Daarvan is slechts 0,3% direct beschikbaar in rivieren en meren; 30% zit in de grond en bijna 69% is opgeslagen in ijskappen op Antarctica en Groenland of in gletsjers”, aldus Donkers.
Door klimaatsveranderingen vallen er meer heftige zware regenbuien die overstromingen kunnen veroorzaken en worden droge periodes droger. Daardoor krijgen meer gebieden met waterschaarste te maken en verergeren bestaande problemen. Echte oorlogen ziet Donkers daardoor niet snel ontstaan, maar een toename van het aantal conflicten wel. „Dat kan makkelijk gebeuren wanneer meerdere landen in het stroomgebied van één rivier liggen. Als een land dat stroomopwaarts ligt meer water gaat gebruiken, blijft er minder over voor de landen stroomafwaarts.”
Het ging al een paar keer bijna mis. In 1998 wilde Turkije voor het vullen van een stuwmeer zoveel water uit de Eufraat gebruiken, dat er ’s zomers voor het stroomafwaarts gelegen Syrië niks meer overbleef. Syrië dreigde met militaire middelen en legers van beide landen trokken naar het grensgebied. Uiteindelijk werd een compromis bereikt: Syrië werd een minimale hoeveelheid water gegarandeerd, maar moest wel haar steun aan het Koerdische verzet staken.
Machtsmiddel
Water kan ook een machtsmiddel zijn: een land kan de watertoevoer naar een ander land blokkeren. Zo zou Israël de Palestijnse watertoevoer beperken en daarmee de Palestijnse landbouw proberen te hinderen. Volgens de VN zijn er ruim 200 rivieren of meren waaraan meerdere landen grenzen en dus een potentiële bron van conflict vormen.
Ook dichter bij huis kunnen problemen ontstaan. „Een paar jaar geleden, in een warme zomer, dreigde de bodem van zowel Friesland als Holland te verzilten. Om dat tegen te gaan was zoet water nodig en toen ontstond onenigheid naar welke provincie het schaarse Rijnwater moest. Gelukkig ging het toen heel hard regenen en was daarmee het probleem opgelost, maar in de toekomst zijn meer van dit soort conflicten te verwachten.”
Want door de klimaatverandering zullen de Nederlandse zomers droger worden. Dat kan problemen opleveren voor de elektriciteitsvoorziening, omdat er onvoldoende koelwater voor de centrales is. Ook de rivierscheepvaart kan hinder ondervinden van de droogte, omdat de schepen door een lager waterpeil met een minder zware belading kunnen varen.
Problemen voor huishoudelijk gebruik ziet hij niet zo snel ontstaan. „Dat is maar een klein gedeelte van het totale waterverbruik. In Nederland ligt dat zo rond de 5%, de rest gaat naar landbouw en industrie. Wel kan het zijn dat drinkwater duurder gaat worden.
Remedie
In Azië is de beschikbaarheid van water nu al een groot probleem. In het werelddeel woont 60% van de wereldbevolking en is maar eenderde van ’s werelds watervoorraad aanwezig. Donkers: „De groeiende industrie in China heeft steeds meer water nodig. Ik verwacht daarom dat Chinezen steeds meer voedsel gaan importeren, omdat zelf verbouwen door waterkosten te duur wordt. De import van een kilo graan scheelt namelijk 1000 liter water.”
Het tekort aan water leidt tot toenemende spanning tussen de behoeftes van de industrie en de bevolking. Zo voeren in India dorpsbewoners een verbeten strijd tegen multinational Coca-Cola. De frisdrankfabrikant zou al het grondwater oppompen waardoor de boeren al jaren geen oogst meer hebben en de putten in het dorp zijn opgedroogd. Aantijgingen die Coca-Cola overigens ontkent.
Zuiniger omgaan met water is volgens Donkers de enige remedie tegen het watertekort. In elk geval voor de komende tijd. Voor de langere termijn wordt hoopvol gekeken naar het in overvloed aanwezige zoute water. „Ontziltingstechnieken bestaan al, maar zijn erg duur. Op dat gebied valt de komende tien jaar een doorbraak te verwachten.”
Bron: De Telegraaf 5 november 2005 door ANNA DIJKMAN
Ook in een prachtig land als Noorwegen kun je de verdroging van de binnenmeren waarnemen.
Maatregelen in Engeland door droogte
Het zuiden van Engeland heeft te maken met grote droogte. Deze is zo ernstig dat de tuinslang in zes regio’s verboden is.
Sinds november 2004 kampt Engeland met droogte. Maar de afgelopen vijf jaar verliepen ook al redelijk droog. Het gevolg is dat meren die als waterreservoir dienen halfvol zijn gevuld.
De aanhoudende droogte heeft vooral voor Kent en omgeving gevolgen. Watergebruik om het gazon te besproeien of om de auto te wassen is niet meer toegestaan. Waterleidingbedrijven overwegen ook om een paar uur per dag geen water meer te leveren.
De droogte is niet alleen de reden van het gebrek aan water. Er zijn weinig nieuwe waterwingebieden gezocht de laatste tijd, de prijs voor water is laag en omdat vrijwel niemand een watermeter heeft is het verbruik hoog. Een van de maatregelen die wordt genomen is het invoeren van een watermeter.
De laatste keer dat er een rantsoen voor watergebruik werd ingesteld, is meer dan vierhonderd jaar geleden.
Zowel natuur, landbouw als ook industrie ondervinden last van de droogte in een deel van Europa. Terwijl in Centraal-Europa wateroverlast is vanwege het vele smeltwater, maakt men zich tegelijkertijd in veel gebieden in Europa zorgen na een ongewoon droge winter. Een aantal landen heeft al paal en perk gesteld aan het waterverbruik met de laatste zomer nog vers in het geheugen. Toen waren er verwoestende bosbranden en veel gewassen legden het loodje in verband met de hoge temperaturen en de ver onder normaal gebleven neerslaghoeveelheden.
Engeland: het droge zuiden
Cijfers van het Britse Metoffice wijzen uit dat het zuidelijk deel van Engeland de droogste twee winters sinds 80 jaar gehad heeft. 3,4 miljoen inwoners van Kent en Sussex hebben te maken met een opgelegde beperking van het watergebruik. Milieuvoorlichters in Engeland waarschuwen dat verdere rantsoenering ter sprake kan komen als de situatie zich niet merkbaar verbetert de komende tijd.
Nederland: neerslagtekort
Het KNMI rapporteert ook een droge winter met een neerslaghoeveelheid van 120 mm tegen 194 normaal. Zeker januari was droog in Nederland met een hoeveelheid van slechts 17 mm. Later in de winter kwam dit tot uiting in de ver onder normale waterstanden van diverse rivieren.
Ook in Denemarken is de droogte niet onopgemerkt gebleven: in alle maanden vanaf augustus 2005 tot januari 2006 viel er minder neerslag dan normaal. Het neerslagtekort is het grootst geweest in Noordoost-Seeland, maar in feite kampt iedere regio in Denemarken met tekorten.
Frankrijk: lage grondwaterstand
In Frankrijk is de grondwaterstand nu bedreigend laag, na drie jaar op rij met neerslagtekorten en hoge gemiddelde temperaturen. De Franse regering is daarom een campagne gestart die de bevolking moet bewegen water verstandig te gebruiken. Met hetzelfde doel heeft men de landbouw verzocht om af te zien van waterminnende gewassen zoals bijvoorbeeld maïs. Volgens de Frans milieuminister Nelly Olin kan het de komende tweeneenhalve maand continu regenen zonder dat de Franse waterreservoirs vol raken. Olin voorziet dat 2006 een recordjaar kan worden, voor wat betreft watertekort en waterrantsoenering in Frankrijk.
Spanje en Portugal drogen uit
Spanje wordt dit jaar geplaagd door de ergste droogte sinds meer dan 100 jaar en de regering is nu klaar met een noodplan voor de sterkst getroffen gebieden in het zuidelijke en centrale deel van het land. De laatse maanden heeft de neerslaghoeveelheid onder de helft van de normale hoeveelheid gelegen en komt er nu ook nog een droge zomer dan worden de gevolgen catastrofaal. Portugal heeft dezelfde problemen en cijfers van het nationale waterinstituut wijzen uit dat 80% van het land de grootste droogte sinds 60 jaar beleeft.
De verliezen voor landbouw en veeteelt worden gekenschetst als “ruïnerend”. Eén van de hardst getroffen gewassen in de regio is de gewone tarwe, die onder andere in de pasta gebruikt wordt. Zowel Spanje als Portugal kregen in 2005 een oogst die 35 tot 40% onder de verwachte hoeveelheid lag. De enorm lage vochtigheid in de bovenste laag grond – een natuurlijk gevolg van hoge temperaturen en weinig neerslag – verhoogt het risico op bosbranden opmerkelijk. Een aanzienlijk deel van het Iberisch schiereiland heeft daar direct mee te maken gehad.
Zeker gezien de 18 mensenlevens die in 2005 verloren zijn gegaan als gevolg van de bosbranden die ook 300.000 hectare bos en andere begroeiing in rook deden opgaan. Ook de continuïteit van de stroomvoorziening wordt bedreigd. Bijvoorbeeld was de productie van de Spaanse waterkrachtcentrales in 2005 op hetzelfde niveau als in 1957, ofwel 60% onder de verwachting. Als de waterkracht verdwijnt, verschuift de productie van electriciteit weer naar verbranding van fossiele brandstoffen als gas olie en steenkool. Dat verhoogt weer de uitstot van broeikasgassen naar de atmosfeer, geeft hogere energieprijzen en maakt het moeilijker voor Europa om de doelstellingen van het Kyoto-accoord te halen.
Bron: Vereniging voor Weerkunde en Klimatologie
Hoewel de meeste beleggers farmaceutische bedrijven en olie momenteel nog een stuk spannender vinden, heeft water de toekomst.
De consumptie van het ’blauwe goud’ groeit aanzienlijk harder dan de wereldbevolking en er is geen enkele technologische vernieuwing die water ooit zal kunnen vervangen. Er wordt zelfs al gesproken over de oprichting van de Owec, een kartel van waterexporterende landen, als tegenhanger van de Opec.
CONSUMPTIE GROEIT VEEL HARDER DAN OMVANG WERELDBEVOLKING
WHO waarschuwt voor wereldcrisis
Beleggen in waardevol water
AMSTERDAM – Sinds jaar en dag wordt beweerd dat ons koningshuis een fors pakket Shell-aandelen bezit, maar hoewel de oliegigant volop aan een schoon imago werkt zou kroonprins WillemAlexander wellicht meer voelen voor een belegging in water. De laatste tijd wordt dat ook steeds beter mogelijk, nu al meer watergerelateerde bedrijven naar de beurs gaan en er bijna maandelijks banken en beleggingsfondsen zijn die besluiten zich in de sector onder te dompelen. Vorige week nog ging SNS Reaal van start met een investeringsfonds dat water als thema heeft.
De chique Zwitserse bank Pictet sprong vijf jaar geleden als eerste met een waterfonds in het diepe. Fondsbeheerder Philippe Rohner ontdekte dat er met name bij Amerikaanse waterleidingbedrijven behoefte bestond aan investeringen. „Steeds meer overheden in de VS besloten om hun waterleidingbedrijven te privatiseren.
De staat van het leidingennet is er slecht, waardoor de politiek doordrongen raakte van de noodzaak om daar met vreemd kapitaal wat aan te doen”, zegt Rohner. Inmiddels beheert hij €750 miljoen aan investeringen in waterleidingbedrijven, voornamelijk in de VS, maar ook in industrieën die waterpompen en -filters produceren en technologische bedrijven.
De Belgische KBC Bank sprong kort na Pictet eveneens in het diepe en beheert met haar Eco Water Fund een vermogen van bijna €20 miljoen. Een relatief klein bedrag, maar volgens fondsbeheerder Jens Peers bezit KBC daarmee wel één van de slechts vijf wereldwijde beleggingsfondsen die uitsluitend in watertechnologie en watermanagement investeert.
„Wij zijn een echt waterfonds en niet te vergelijken met door banken gelanceerde ’trackers’ die een mandje waterbedrijven volgen. Daarnaast beleggen veel andere duurzame fondsen behalve in water ook in allerlei nevenzaken als milieu, alternatieve energie en zelfs bronwaterbedrijven als Nestlé en Perrier.”
Met bedrijven als Veolia, Pennon en Millipore bezit KBC sinds 2000 wisselende belangen in zo’n 35 waterbedrijven. Hoewel de sector investeerders die een sexy belegging zoeken wellicht niet direct laat watertanden tonen de cijfers wel degelijk een spannende toekomst. Met maar liefst 1,4 miljard kubieke kilometer water lijkt er op aarde vocht genoeg, ware het niet dat hiervan ruim 96% ondrinkbaar zeewater is en van de resterende 4% nog eens het merendeel in poolkappen, gletsjers en eeuwige sneeuw zit.
Een en ander betekent dat slechts zo’n 0,3% van het water via grondwater, meren en rivieren direct beschikbaar is als drinkwater. En dat terwijl het wereldwatergebruik de afgelopen vijftig jaar meer dan verdrievoudigd is en twee keer sneller groeit dan de wereldbevolking.
Wanneer je bedenkt dat er bijvoorbeeld drie liter zoet water nodig is om een liter Coca-Cola te produceren en zelfs duizend liter voor een kilo rijst, wordt duidelijk dat steeds meer sprake is van een schaarsgoed.
Besparing van het aanwezige water wordt daarom ook steeds belangrijker. Een van de laatste investeringen van Pictet betreft een Canadees bedrijf dat een substantie produceert die gebruikt wordt voor waterreservoirs in tropische landen.
„Het goedje verspreidt zichzelf over de oppervlakte van het water en gaat vervolgens zo’n 30% van de verdamping tegen. Het is volledig afbreekbaar en daardoor moet er na enkele weken opnieuw een laagje worden aangebracht.
Een gouden handel”, stelt fondsbeheerder Rohner tevreden vast.
Verschillende organisaties hebben inmiddels gewaarschuwd voor een wereldwijde watercrisis, die zich rond 2025 zou kunnen voordoen. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie is de komende twintig jaar een investering van maar liefst €800 miljard nodig om aan de vraag naar vers water te kunnen blijven voldoen.
Dat nu op steeds grotere schaal bedrijven uit de grond schieten die hier op inspelen, is dus niet verwonderlijk. Zo deinst men er in landen als Saoedi-Arabië en de Verenigde Staten niet langer voor terug enorme bedragen te investeren in waterontzilting, ook al is bekend dat het omzetten van zeewater in drinkwater nog altijd een zeer dure techniek is. Daardoor stroomt op Curaçao het allerduurste water ter wereld uit de kraan ($6 per kubieke meter).
Wel is opvallend dat het veel relatief kleine bedrijven zijn die zich in watertechnologie en watermanagement specialiseren. „En nog altijd is daarvan slechts een klein aantal beursgenoteerd”, aldusPeers.
Met een rendement van 70% over de afgelopen drie jaar mag KBC zich met het waterfonds op de borst kloppen. „Water biedt een combinatie van defensief beleggen en forse groei. Iets wat in de beurswereld bijna niet voorkomt”,aldus een zeer enthousiaste Peers.
Bron:Telegraaf
4 december 2005
Bericht uit de Stentor
Publicatiedatum: 19-9-2005
16 miljoen hectare door droogte aangetast in China
Meer dan 10 miljoen mensen in het noorden van China worden geplaagd door de droogte en geconfronteerd met een tekort aan drinkwater. De provincie Hebei, die rond de hoofdstad Peking ligt, heeft te kampen met de ergste droogte sinds 55 jaar. De gewassen hebben al zware schade opgelopen. De overheid heeft de bewoners opgeroepen om spaarzaam met water om te gaan.
In het noorden van China en de provincie Yunnan in het zuidwesten zijn 16,6 miljoen ha landbouwgebied door de droogte aangetast. Sinds midden april razen over de noordelijke provincies en het binnenland van Mongolië sterke wind- en zandstormen. Regen viel er nauwelijks uit de hemel. De regering heeft 100 miljoen yuan of 12,5 miljoen dollar steun uitgetrokken voor de getroffen regio’s.
Bron: Belga
Watertoevoer gestopt in China na chemisch lek
Door het lekken van een gevaarlijke stof in het zuidwesten van China zijn 20.000 mensen sinds vorige week afgesloten van water. Dit is de laatste in een reeks van milieuvervuilende incidenten die het land treft.
Dit keer is een elektriciteitscentrale aan de rand van de rivier de Yuexi de schuldige voor de verontreiniging van het water. Uit onderzoek blijkt de rivier vervuild is met chemische stoffen, als fluoride en stikstof.
Dat lieten de Chinese authoriteiten vorige week woensdag weten. Drinkwater wordt nu met vrachtwagens aangevoerd, maar de vraag naar water is groter, dan de hoeveelheid die aangeleverd wordt.
Eerder deze maand explodeerde drie opslagtanks in de provincie Shaanxi, waardoor 2.000 ton alkaline via een zijrivier de Gele Rivier, één van China’s grootste rivieren, instroomden. Eén van de grootste milieurampen van de afgelopen jaren vond in november plaats. Toen stroomde door een ontploffing in een raffinaderij, miljoenen liters benzeen de Songhua in, die doorloopt in Rusland. Miljoenen mensen zaten daardoor weken zonder drinkwater.
De Chinese regering belooft beterschap en stelt miljarden beschikbaar voor het schoonmaken van de rivieren en de veiligheid bij chemische fabrieken te optimaliseren. Buitenlandse waarnemers zeggen China snel meer aan veiligheid moet uitgeven om nieuwe milieurampen te voorkomen.
Bron:Planet Ark [Vert. uit Engels] 21-02-2006
Water aanhoudend zorgenkind Spanje
BARCELONA, zaterdag 15-10-2005
Na een periode van extreme droogte van meer dan een jaar zorgt het staartje van de tropische orkaan Vince al enige dagen in heel Spanje voor een bijna vergeten fenomeen: overvloedige regenval en op veel plaatsen zoals in Cordoba of aan de Costa Brava zowaar overstromingen waarbij donderdag vier doden vielen.
Maar of die neerslag voldoende is om steden als Barcelona, Valencia en Murcia voor restricties in de watervoorziening te behoeden, valt nog te bezien. „De neerslag betekent enige verlichting in de situatie, maar het risico van uitzonderingsmaatregelen is nog steeds niet geweken”, waarschuwde de minister van Milieu, Cristina Narbona, gisteren.
Bij de afsluiting van het boekjaar van de waterhuishouding per 1 oktober jl. konden de cijfers niet dramatischer zijn. De stuwmeren, waaruit veel steden hun drinkwater halen, bereikten het alarmerende niveau van minder dan 40 procent van hun capaciteit, maar dat was een gemiddelde.
Zo bevatten de waterreservoirs in de oostelijke Pyreneeen, waaruit Barcelona grotendeels zijn drinkwater betrekt, slechts 22,8 procent van hun capaciteit. In het meetpunt Cervera is nog nooit zo weinig neerslag geregistreerd sinds in dit deel van Catalonië in 1916 de metingen begonnen: 207 mm in één jaar.
In sommige delen van Spanje is de situatie nog alarmerender. In de regio ten zuiden van Valencia zijn de stuwmeren van de riviertjes de Jucar en Segura slechts voor 10 procent gevuld en ze bevatten slechts modder die ongeschikt is voor drinkwater.
De regenval van de laatste dagen heeft het probleem bij lange na niet opgelost. Vooral omdat de regen aan de kust viel en niet in het achterland steeg het waterpeil van de stuwmeren nauwelijks. Volgens alle specialisten moet het minstens een week onafgebroken regenen, wil het tekort van alle stuwmeren opgelost worden.
Met name in Catalonië is de alarmfase nog steeds niet voorbij. Als het waterpeil in de stuwmeren van Sau en Baells de komende weken onder de 20 procent van de capaciteit zakt, dan is het onontkoombaar dat Barcelona in november getroffen wordt door vergaande restricties in de drinkwatervoorziening.
Al viel er lokaal de afgelopen dagen veel regen, met als record 341 mm in Platja de Aro aan de Costa Brava, toch blijft in tal van streken het water gewoon op de bon. In de regio Granada en een deel van de Costa del Sol komt er nog maar gedurende acht uur water uit de kraan. Woekerprijzen
In 56 dorpen van Catalonië moeten de inwoners ondanks de buien van deze week nog altijd geduldig wachten op de komst van een tankwagen om een paar emmertjes water te kunnen tappen. Tegen woekerprijzen, want het per tankwagen aangevoerde drinkwater kost maar liefst 14 euro per kubieke meter.
Ondanks de regen hebben de autoriteiten de noodplannen dan ook nog niet in de ijskast gezet. Het regionale bestuur van Catalonië overweegt een beroep te doen op ontziltingsbedrijven in het zuiden. Het waterleidingbedrijf van Barcelona lanceerde het idee om drinkwater per tanker vanuit de Ebro naar de Catalaanse hoofdstad te transporteren waar het in de haven in een nieuw te bouwen terminal gezuiverd zou moeten worden.
En een enkele politicus heeft zelfs voor de zoveelste keer weer het oude plan gelanceerd om via een peperduur buizennet water van de Franse Rhône naar Catalonië te transporteren.
Bron: Telegraaf
Australië maakt van water handelswaar
MARCEL DE BOER
Water is een schaars goed, zo schaars dat Australië geld ziet in de introductie van waterderivaten.
AMSTERDAM – Wereldwijd kampen vierhonderd miljoen mensen met een ‘ernstig’ tekort aan drinkwater. Tegen 2050 zijn dat er vier miljard, schat de Wereld Gezondheids Organisatie. De toenemende schaarste zal tot spanningen binnen en tussen landen leiden.
In het Midden-Oosten worden de grootste problemen verwacht, maar ook in landen als Spanje en Australië wordt het gebrek aan water nijpender, vooral omdat in die landen steeds vaker verkwikkende winterregens uitblijven.
Het zijn in Australië met name de agrariërs die kampen met watertekorten. Australië is de op een na grootste exporteur van vlees en tarwe in de wereld. Toen het land in 2003 met de ergste droogte in meer dan een eeuw kampte, zag het de export van agrarische producten met een derde teruglopen en dat kostte het land een procentpunt aan economische groei.
Dat water schaars is, betekent voor economen dat er een prijskaartje aan gehangen kan worden. In Australië gaan ze echter nog een stap verder. In samenwerking met de beurs van Sydney wil de regering van de deelstaat New South Wales een termijnmarkt opzetten met water als onderliggende waarde. Het is bedoeling dat er futures worden gecreëerd die de bewegingen van waterstanden in waterreservoirs volgen. Het resultaat zal zijn dat van water een handelswaar, een grondstof, is gemaakt.
De termijnmarkt biedt de agrariërs de mogelijkheid hun financiële risico’s af te dekken. ‘Onze gevoeligheid voor droogte is het grootste risico waar wij boeren mee te maken hebben’, zei katoenboer Ashley Power tegen persbureau Bloomberg. ‘Termijncontracten zouden ons wel wat steun kunnen geven.’
Futures die gerelateerd zijn aan het weer zijn overigens niet nieuw. Al in 1998 intoduceerde de goederentermijnbeurs in Chicago weerderivaten. Daarmee werd het voor bedrijven mogelijk zich in te dekken tegen ongewoon hete of koude zomers en winters. Eerder konden ze alleen terecht bij verzekeraars, maar die dekten slechts schade die het gevolg was van extreem weer, zoals orkanen en overstromingen.
Voor ijsverkopers of bierbrouwers bieden die polissen zelden soelaas.
De handel in weerderivaten heeft een grote vlucht genomen. Inmiddels worden er voor miljarden dollars aan weerfutures verhandeld in Chicago. Niet verwonderlijk, stellen analisten. Zij schatten namelijk dat ongeveer 20% van de Amerikaanse economie direct wordt beïnvloed door het weer.
In Europa zijn weerderivaten nog niet beschikbaar. Een woordvoerder van Euronext gaf aan dat er in Parijs al een paar jaar plannen klaarliggen voor een ‘weermarkt’. Maar dat hij er nu alweer een tijdje niets meer over gehoord heeft.
Copyright (c) 2005 Het Financieele Dagblad
WANNEER HEEFT U VOOR HET LAATST ZUIVER WATER GEDRONKEN
Water de combinatie van zuurstof en waterstof, is een zeer belangrijke schakel in het fysieke energie, verbrandings en ontgiftingsproces binnen ons lichaam. Dit komt niet alleen door het feit dat ons lichaam voor 70% uit water bestaat maar tevens omdat water een overgangssubstantie is tussen de stoffelijke (vloeistof) en fijnstoffelijke (gas) wereld in ons lichaam.
Wanneer we dus te weinig en ook nog eens vervuild water drinken is het lichaam steeds minder in staat haar afvalstoffen via o.a. de nieren, huid etc. af te voeren.
Tevens raken de uitwisselingsmembramen tussen uw bloedsomloop en zenuwen netwerk verstopt waardoor er geen goede communicatie en stapsgewijze ontgifting (zenuwen en organen richting het bloed) meer kan plaatsvinden.
Wanneer we dit ontgiftingsproces ook nog eens versnellen (vastenkuren e.d.) mag wel duidelijk zijn dat het lichaam de grote toevoer van afvalstoffen niet meer aankan en reageert door allerlei ontgiftingsverschijnselen zoals hoofdpijn, hartkloppingen, zweten, jeuk etc etc.
Allemaal zaken die voorkomen hadden kunnen worden wanneer u voldoende kwalitatief water per dag zou drinken.
Het is daarom altijd raadzaam om eerst de kwaliteit van het water in uw lichaam weer op orde te brengen voordat u met wat voor (ontgiftings) therapie dan ook begint.
Water is bij nog sterk vervuilde mensen (chronisch zieken) van levensbelang om het genezings- c.q. ontgiftingsproces te bevorderen en optimaliseren.
Aangezien uw watervoorraad iedere 5-10 dagen volledig ververst wordt is het dus verstandig om iedere dag zoveel mogelijk (1,5-2 liter per dag) zuiver water te drinken om bovenstaande ontgiftingsverschijnselen te voorkomen.
Het leidingwater in de meeste landen is echter van uitermate slechte kwaliteit. Dit komt omdat de bron waar de meeste waterleidingbedrijven hun water vandaan halen zodanig vervuild is dat geen enkele chemische en informatieve zuivering meer in staat is om schoon water op te leveren.
Al onze grote rivieren en meren zijn immers door de industrie en intensieve land- en tuinbouw zwaar chemisch en informatief vervuild in de afgelopen 100 jaar.
Door nu ook nog eens chloor en allerlei andere chemische reinigingsmiddelen in te zetten krijgen we weliswaar een schijnbaar drinkbaar maar nog steeds giftig eindproduct.
Het chloor doodt immers de meeste virussen en bacteriën maar levert als bijproduct allerlei genetische mutaties en kankerverwekkende stoffen op zoals trihalomethanes (THMSs), dichloro acedic acid (DCA), MX en chloroforms.
Wanneer we dit water ook nog eens door allerlei leidingen van koper, lood en plastic laten lopen die door de tand des tijds zijn aangetast dan is er niet veel goeds bij de kraan en douchekop te verwachten.
Meer moderne methoden om water te ontsmetten zijn gebaseerd op oxidatie van de bacteriën. Hiervoor gebruikt men ultraviolet licht of ozon. De gedode bacteriën blijven ook bij deze methode in het water aanwezig, waardoor ze alsnog ziekteverschijnselen kunnen veroorzaken bij gevoelige personen. Bovendien is er een theorie welke beweert dat er in deze bacterielijkjes virussen kunnen ontstaan die vrij kunnen komen. Dit zou de toename van virale infecties en het ontstaan van nieuwe ziekten kunnnen verklaren (dr. ir. W. van Loock).
Water maakt rare kronkels in regio rond Murcia
22/08/2005
De tuinbouwstreek rond Murcia wordt getroffen door droogte. En als water schaars is, dreigen conflicten. Want tuinders hebben het nodig voor duizenden hectare groenten en fruit, toeristen moeten kunnen douchen en golfliefhebbers willen groen gras rond de holes. Zeker is dat er heel wat water verspild en oneigenlijk gebruikt wordt. Dat staat te lezen in De Tijd.
Volgens de plaatselijke autoriteiten is Murcia een modelregio als het gaat om het hergebruik van water. Maar volgens milieuorganisaties zijn de voorbije tien jaar ruim 1.500 aanklachten ingediend wegens waterverspilling, illegale waterputten en oneigenlijk gebruik van publieke wateropslagplaatsen.
Om te voorkomen dat 9.500 hectare aan fruitteelt verloren gaat, eist Murcia meer water uit het noorden van het land. Maar met satellietfoto’s en spionagevluchten met helikopters is vastgesteld dat Murcia genoeg illegale reserves heeft voor alle fruitbomen. Het vermoeden bestaat dat boeren illegaal water verkopen uit de putten voor de irrigatie van landbouwgronden.
Potentiële opkopers van dat water zijn de golfbanen die in de streek als paddestoelen uit de grond rijzen. Elke golfresort maakt gebruik van een recyclagesysteem: gebruikt water wordt opnieuw gebruikt om het gras groen te houden. Maar buiten het zomerseizoen hebben de villa’s die bij de golfbanen horen een lage bezettingsgraad. Weinig watergebruik dus en weinig water om te recycleren.
Een verslaggever van het dagblad El Mundo bezocht eerder deze zomer de Mosa Trajectum Club. Dat is een elitair golfresort waarin ABN AMRO participeert. De belangrijkste ‘socio’ is Johan Cruijff. Een muur scheidt de golfclub van de buitenwereld met aan de ene kant groen gras en aan de andere kant verschraalde landbouwgronden. De verslaggever merkte nochtans op dat er nauwelijks recyclageactiviteiten waren. Waar het water dan vandaan komt? “Dat is een zaak van de technici”, hulde de clubwoordvoerder zich in een mistgordijn.
Bron: Info Vilt
Droogte in Amazonegebied nijpend
De aanhoudende droogte in het Amazonegebied in het Braziliaans tropisch regenwoud wordt steeds nijpender. De Braziliaanse regering heeft in zestig getroffen gemeenten in het tropisch regenwoud de noodtoestand afgekondigd en het leger ingezet om voedsel, medicijnen en water uit te delen.
Volgens de milieuorganisatie WWF is het de ernstigste droogteperiode in ruim veertig jaar. Veel meren en zijarmen van de Amazone, de op een na langste rivier in de wereld, zijn drooggevallen. Miljoenen vissen zijn gestorven.
Het waterpeil in de 6480 kilometer lange Amazone is dramatisch gezakt, waardoor schepen de steden en dorpen aan de rivier niet meer kunnen bereiken.Hierdoor zijn tienduizenden mensen verstoken van voedsel en medicijnen.
Het leger levert behalve voedsel en medicijnen ook waterzuiveringstabletten om verspreiding van ziektes onder de bevolking te voorkomen. Omdat waterbronnen zijn opgedroogd, zijn mensen aangewezen op het water van de Amazone. Dat is ernstig verontreinigd door de rottende vissen die erin drijven. ,,Drinkwater, oerwoud, dier- en plantensoorten en bewoners worden zwaar getroffen door de droogte”, aldus een woordvoerder van WWF in de stad Rio Branco.
De extreme droogte wordt volgens de organisatie veroorzaakt door de hoge temperaturen van het water in de Atlantische Oceaan, waardoor vermoedelijk ook de orkanen Wilma en Katrina zijn ontstaan. Door de hoge temperaturen van het oceaanwater nabij Afrika worden bovendien de luchtstromen mogelijk veranderd, waardoor het Braziliaanse tropisch regenwoud te maken heeft met droge winden. ,,Zonder water in de grond wordt het bos een kruitvat”, aldus de zegsman.
De milieuorganisatie Greenpeace stelt naast opwarming van de aarde ook de ongebreidelde houtkap verantwoordelijk, waardoor het tropisch regenwoud in snel tempo verdwijnt. Bovendien zouden volgens Greenpeace ook opzettelijk aangestoken bosbranden de vorming van regenwolken verhinderen. Het WWF is ook bang voor bosbranden.
Hoewel de Braziliaanse regering een deel van het Amazonegebied als beschermd gebied heeft aangemerkt, denkt WWF dat nog veel meer gedaan moet worden om ‘s werelds belangrijkste regenwoud te behouden. Recente satellietbeelden laten zien dat de ontbossing in het gebied in augustus 2003 tot augustus 2004 sterk is toegenomen ten opzichte van het jaar daarvoor. Volgens de overheid zal in 2020 het tropisch regenwoud in de regio met een kwart zijn afgenomen.
Bron: ANP 20 oktober 2005
www.life-enthusiast.com/twilight/research_emoto.htm
Drinkwater en de WTO?!
Schoon drinkwater is schaars. Slecht een half procent van al het water op de wereld is beschikbaar als drinkwater. De watervoorraad neemt snel af door overconsumptie en vervuiling. De toegang tot water is oneerlijk verdeeld. Anderhalf miljard mensen, voornamelijk in ontwikkelingslanden, beschikken niet over schoon drinkwater. Vervuiling en uitputting van waterbronnen zorgen voor ecologische catastrofes en grote gezondheidsproblemen.
Steeds meer water in handen van bedrijven.
Terwijl de waterschaarste toeneemt, komt vooral in ontwikkelingslanden steeds meer van de watervoorziening in handen van het bedrijfsleven. Voorstanders van privatisering zeggen dat het de enige manier is om de problemen met watervoorziening op te lossen. Ervaring leert echter dat het verkopen van water op de vrije markt niet tegemoet komt aan de behoeften van de allerarmsten en de kwaliteit van het milieu. Drijvende krachten achter waterprivatisering zijn de Wereldbank, het Internationaal Monetair Fonds (IMF), een sterke lobby van het bedrijfsleven én de Wereldhandelsorganisatie (WTO).
Voorbeelden waar het misging:
Cochabamba, Bolivia. Nadat Aquas del Tunari het waterbedrijf in Cochabama overnam, verdubbelden de waterprijzen. Zelfs boeren moesten geld gaan betalen voor regenwater dat ze zelf opvingen. Het gevolg was een enorme burgeropstand. Honderduizenden mensen staakten hun werk en gingen de straat op. Na een heuse wateroorlog draaide de regering de privatisering terug.
Walkerton, Canada. Door hevige regenval spoelden in mei 2000 uitwerpselen van vee in een van de waterbronnen van het dorp Walkerton. Inwoners begonnen te klagen over bloederige diarree, braken en darmkrampen. In de loop van mei stierven zeven mensen aan een E.coli besmetting en werden 2300 mensen ziek. Het geprivatiseerde testlaboratorium had verzuimd de besmetting door te geven.
Water en de WTO
Gelukkig ging het in bovenstaande voorbeelden over gevallen waar de regering de privatisering nog kon terugdraaien. Dat was anders geweest wanneer de regering de openstelling van de watersector in de Wereldhandelsorganisatie (WTO) had vastgelegd. Een toezegging in de WTO is bindend. Terugkrabbelen is niet mogelijk zonder dat daar een flinke compensatie tegenoverstaat.
Op dit moment onderhandelen lidstaten binnen de WTO over de handel in diensten en over markttoegang tot elkaars dienstensectoren, zoals de watervoorziening, onderwijs en zorg. Eind juni leggen de landen hun wensen op tafel. Europa vraagt, mede namens Nederland, toegang tot de watersector van andere lidstaten.
Nederland meet met twee maten
De Nederlandse regering stelt zich dubbelhartig op. Ze wil haar eigen watersector terecht in publieke handen houden. “De openbare watervoorziening is een belangrijke publieke taak. Het is de primaire taak van waterleidingbedrijven om zorg te dragen voor een betrouwbare en duurzame watervoorziening”, aldus milieuminister Pronk. Tegelijkertijd pleit Nederland binnen Europese Unie voor verdere liberalisering van de watersector. “Verdere liberalisering van deze sector kan nieuwe handelskansen bieden voor Europese bedrijven”. Dat is meten met twee maten!
Wat wil Milieudefensie?
Milieudefensie vindt dat water van vitaal belang is voor de gezondheid, voor de natuur, voor de samenleving als geheel en voor duurzaamheid van alles wat we doen. Daarom moet de controle over het waterbeheer in publieke handen zijn. Terecht hebben regering en parlement dat zo afgesproken voor de Nederlandse watersector.
We roepen de Nederlandse regering op om haar buitenlands beleid hiermee in overeenstemming te brengen. We vragen de minister van Economische zaken haar invloed aan te wenden en water buiten de WTO-onderhandelingen te houden.
Bron: Milieudefensie
