Gifstoffen in voeding
‘Hormoonverstorende stoffen op agf’
De internationale actiegroep Pesticide Action Network (PAN) waarschuwt Nederlanders voor de aanwezigheid van hormoonverstorende stoffen op groenten en fruit.
De gevonden waarden zouden vooral te hoog zijn om te kunnen worden verwerkt in baby- en peutervoeding, meldt Distrifood op basis van een bericht op Boerderij.nl.
PAN werkt bij de campagne samen met de organisatie Women in Europe for a Common Future, zo schrijft Boerderij.nl. Deze instantie stelt dat meetgegevens sporen van bestrijdingsmiddelen in groenten en fruit laten zien.
Dat 55 procent van de geteste aardbeien en 90 procent van de appels uit Nederlandse supermarkten resten van bestrijdingsmiddelen met hormoonverstorende werking bevatten.
Volgens Europese regels zijn deze stoffen al sinds 2009 verboden. De waarschuwing betreft onder meer aardbeien, appels en sperziebonen.
Volgens PAN zijn typische winterproducten zoals bloemkool, broccoli, champignons, Chinese kool, courgette, rode biet, rode kool, witte kool en uien wel veilig.
10:17 – do 20/12/2012 Bron: TuinbouwCommunicatie
Zeer interessante info over aspartaam:
De bittere waarheid over kunstmatige zoetstoffen.
Italiaans onderzoek van de European Ramazinnini Foundation of Oncology and Environment Sciences met ratten laat zien dat suikervervanger aspartaam kankerverwekkend is.
Volgens het Internationaal agentschap voor kankeronderzoek van de Wereldgezondheidsorganisatie zijn de resultaten van dergelijke onderzoeken sterk voorspellend voor het risico op kanker bij mensen.
Thans wordt aspartaam gebruikt in meer dan zesduizend producten, waaronder de light-varianten van frisdrank. De significante toename van lymfomen en vormen van leukemie werden onder meer gezien bij een dosis van 20 milligram per kilo lichaamsgewicht.
Een dergelijke dosis is lager dan de dosis die met de huidige regelgeving voor mensen is toegestaan (40 tot 50 milligram per kilo lichaamsgewicht).
Het Nederlandse blad voor voeding en supplementen Ortho (nummer 4, 2005) komt ook met een ander opmerkelijk resultaat van het onderzoek: de ratten gingen weliswaar minder eten naarmate ze meer aspartaam kregen toegediend, maar dit resulteerde niet in een verschil in lichaamsgewicht tussen de ratten met en zonder aspartaam.
De onderzoekers concluderen dat er dringend moet worden onderzocht of de regelgeving ten aanzien van aspartaam moet worden bijgesteld om de gezondheid te beschermen, met name die van kinderen.
Bron:Ode
Welk effect hebben deze chemische stoffen op uw lichaam ?
Commotie over relatie tussen kanker en aspartaam.
Vorsers van de Italiaanse Ramazzini-stichting veroorzaken met hun twijfels over de veiligheid van het alomtegenwoordige zoetmiddel aspartaam aardig wat commotie bij de consument.
Ze vinden dat het Europese Voedselautoriteit (EFSA) snel de aanvaardbare dagelijkse maximumdosis moet herzien, omdat de stof al in lage hoeveelheden kanker zou veroorzaken bij ratten.
Dagelijks nuttigen meer dan 200 miljoen mensen het zoetmiddel in meer dan 6.000 voedingsproducten zoals softdrinks, kauwgom, desserts, yoghurt en allerlei light-producten.
De Europese Voedselautoriteit waarschuwt voor te steile verwachtingen. “Zonder data kunnen we het risico niet inschatten, en na ontvangst van de gegevens zullen er drie tot vijf maanden over de evaluatie gaan.
Het gaat om duizenden gegevens over een periode van zeven jaar”, zegt Kathryn Knowles, woordvoerster van de Ramazzini-stichting in Bologna.
Enkele dagen geleden reageerden ook de producenten en industriële gebruikers van zoetstoffen. De International Sweeteners Organisation (ISA) verwees naar een geruststellend EFSA-rapport uit 2002.
“Vier langetermijnstudies volgens internationale standaarden hebben geen verband gevonden tussen aspartaam en kanker”, houdt ze de verbruiker voor. De Ramazzini-stichting heeft zo zijn twijfels bij de degelijkheid en onafhankelijkheid van die studies.
“Tegenstanders zullen inderdaad aanvoeren dat de industrie mogelijk zelf sommige van die studies heeft gefinancierd, zodat de resultaten met de nodige voorzichtigheid moeten worden geïnterpreteerd”, zegt Jan Tytgat, toxicoloog aan de KU Leuven.
“Ik ben direct gewonnen voor een verlaging van de norm als daar wetenschappelijk gegronde redenen voor zijn”, zegt hij.
“Men kan niet voorzichtig genoeg zijn, maar men moet ook erkennen dat talloze studies geen kankerverwekkende effecten hebben kunnen aantonen in de proefdieren”.
Dat er maar vier deugdelijke studies zouden zijn, zoals de Ramazzini-stichting zegt, klopt volgens Tytgat niet, “al heeft elke studie wel andere klemtonen gelegd, zoals het aantal gebruikte proefdieren en de duur van het onderzoek”.
Tytgat vraagt zich af of er betrouwbare, wetenschappelijke studies beschikbaar zijn die manifest een oorzakelijk verband kunnen aantonen tussen aspartaam en kanker bij de mens.
“Men moet goed beseffen dat kankerverwekkendheid vaak een typisch chronische vorm van toxiciteit is of zelfs een vorm van toxiciteit op lange termijn. Een oorzakelijk verband aantonen tussen oorzaak en gevolg is niet simpel”.
Bron: De Tijd 08-12-2005
Video over aspartaam:
Nog meer links over aspartaam:
Stevia – suikervervanger
Het kan ook op deze manier:
Stevia is een nieuwe suiker vervanger die komt overwaaien uit Brazilië. Deze sterke zoetstof wordt al eeuwen door de Guarani indianen gebruikt voor zowel inwendig als uitwendig (helpt tegen acne, eczeem etc) gebruik.
Heel vreemd is het verhaal dat de EU Stevia als voedingsupplement niet wil toelaten. Maar gelukkig toch verkrijgbaar in Nederland via slimme postorder.
Het rare is dat Stevia al 20 jaar een goedgekeurde zoetstof is in Japan en Brazilië maar in Europa wordt tegengehouden. Zijn er misschien andere belangen in het spel…
Over de plant zelf
Stevia rebaudiana is een kleine, groene kruidachtige plant, waarvan de bladeren een zeer zoete, verfrissende smaak hebben. De verantwoordelijke stof hiervoor is Stevioside. Stevioside is 300 x zoeter dan suiker.
De steviaplant is van oorsprong afkomstig uit Zuid-Amerika het werd traditioneel gebruikt door de Braziliaanse Indianen. De kwalitatief beste stevia is dan ook afkomstig uit Brazilië.
Stevia is zoet, maar is volledig natuurlijk en onschadelijk voor de gezondheid. Het bevat nauwelijks calorieën en tast de tanden niet aan. Bovendien bevat Stevia vitamine A en C, eiwitten, fosfor, zink, calcium, magnesium, natrium, ijzer, rutine en kalium.
Stevia is te gebruiken om alle dranken en gerechten op smaak te brengen. Van Stevia is bekend dat het de groei en voortplanting van bacteriën en schimmels remt waaronder ook de bacteriën die tandbederf veroorzaken.
Het gebruik ervan kan tevens problemen met de bloedspiegel (hyperglycaemie) en verzuringproblemen verminderen, omdat het niet zoals geraffineerde suiker calcium onttrekt aan de beenderen.
Op dit moment is er een fabriek in Malaysia die volop ijsjes en snoep produceert die gezoet wordt met Stevia en dus minder caloriëen bevat, geen tandbederf geeft en ook geschikt is voor diabetici.
Er is echter 1 probleempje, de EU heeft import van Stevia verboden onder het mom dat de plant niet goed genoeg getest is.
En dit terwijl in strenge landen als Japan, Israel en USA Stevia gewoon te koop is. Lijkt wel verdacht veel op een 1-2tje met de suiker lobby die veel schade zou leiden als hun monopolie zou worden verstoord.
Hopelijk zijn er nog wat wakkere EU politici die hier wat aan gaan doen. Men heeft de mond vol over overgewicht bij Europese kinderen maar blokkeert gelijkertijd de import van een goed alternatief.
Stevia is daar een goed voorbeeld van maar ook de import van Hoodia cactus wordt nu tegengehouden. Beide een puur plantaardig produkt die een belangrijke rol kunnen gaan spelen bij aanpak van overgewicht en suikerziekte.
Misschien dat de pers hier eens aandacht aan kan besteden? Of besteedt men haar aandacht liever aan de introduktie van het zoveelste zoutje of toetje?
Tijd om dit soort zaken eens onder de aandacht te brengen zodat meer mensen te horen krijgen over dit soort misstanden.
Geneesmiddelen met allerlei bijwerkingen en het fijne aspartaam worden hier wel toegelaten en ook de import van giftig kwik voor amalgaam vullingen is geen probleem maar planten die al vele jaren in andere landen zonder bijwerkingen worden gebruikt zijn een risico voor onze volksgezondheid !
Hoe meer we de politiek onder druk kunnen zetten om serieus Stevia te onderzoeken des te beter. De industrie zelf zal het niet doen aangezien een plant niet te patenteren is, men steekt het geld liever in een chemisch stofje…..
België lonkt naar Stevia
Het zoetmiddel stevioside is een zeer gesuikerd plantextract, Stevia rebaudiana, afkomstig van het Zuid-Amerikaanse evenaargebied.
De suikersmaak ervan is ongeveer 300 keer sterker dan die van tafelsuiker zodat er dus slechts zeer geringe hoeveelheden van nodig zijn om te zoeten.
Op dit ogenblik is stevioside toegelaten als voedingsadditief in Brazilië, Korea en Japan. In de Verenigde Staten is het gebruik ervan uitsluitend toegelaten in voedingssupplementen.
In de Europese Unie daarentegen heeft stevioside een categoriek NEEN gekregen van de commissie. Motief : een gebrek aan gegevens over de gebruiksveiligheid.
Na die officiële weigering is een Europees Onderzoekscentrum voor Stevia opgericht aan de Katholieke Universiteit te Leuven (KULeuven) in de loop van het jaar 2003.
Dat centrum, gecoördineerd door de professoren Jan Geuns en Johan Buyse, heeft als doel een Europees kwaliteitslabel te ontwikkelen voor stevioside om eventueel het embargo te kunnen opheffen dat nu rust op dit zoetmiddel.
Waarom was het verboden?
Op 22 februari 2000 weigerde de Europese Commissie een vergunning af te geven voor het in de handel brengen van stevia als nieuw voedingsmiddel of nieuw voedselingrediënt.
Indirect is het verbod te wijten aan de aanvrager van deze vergunning: de Belgische prof. J. Geuns van het Laboratorium voor Plantenfysiologie van de Katholieke Universiteit Leuven.
Zonder deze aanvraag was stevia waarschijnlijk gewoon verkrijgbaar gebleven. Dick van der Snoek uit Wommels die met zijn bedrijf ‘Vita-reform Van der Snoek’ al enkele jaren een ruw stevia-extract op de markt brengt:
“Het was dom van Geuns om te doen alsof stevia een nieuw product is. Want dit houdt in, dat er Europees onderzoek moet bestaan dat de veiligheid van het product garandeert. Anders krijg je geen vergunning. En dat onderzoek was niet voorhanden. Dus ging het mis.”
Vreemd genoeg medefinanciert de Europese Gemeenschap sinds 1998 wél een project waarin onderzoek wordt gedaan naar de mogelijkheden voor het verbouwen van stevia in Zuid-Europa.
De achterliggende gedachte is, dat het verbouwen van stevia het inkomen van de plaatselijke boeren zal opkrikken.
Zoetstof stevioside is veilig alternatief voor suiker
Stevioside, de belangrijkste zoetstof uit de blaadjes van de Stevia plant, smaakt ongeveer 300 keer zoeter dan tafelsuiker.
Er is dan ook maar een heel kleine hoeveelheid van nodig om iets zoet te maken. Gezien het voorkomen van diabetes en obesitas pijlsnel stijgt, kan stevioside een goed alternatief zijn voor suiker.
De behandeling van deze ziektes wordt in België op 5 miljard euro geschat. In 2000 heeft de Europese Commissie het gebruik Stevia en stevioside echter verboden omdat er nog niet voldoende studies zijn over de veiligheid.
Onder leiding van professoren Jan Geuns en Johan Buyse van de K.U.Leuven publiceren internationale Stevia-onderzoekers nu een boek waarin ze bevestigen dat het gebruik van stevioside als zoetstof volstrekt veilig is.
De voordelen van stevioside als zoetstof zijn talrijk: het is 100% natuurlijk, stabiel, bevat geen calorieën, reduceert tandbederf en het kan worden gebruikt door diabetici, fenylketonurie-patiënten (een stofwisselingsziekte die een streng dieet vereist; deze patiënten mogen bijvoorbeeld geen aspartaam – een kunstmatige zoetstof ter vervanging van suiker – gebruiken), mensen met overgewicht, en natuurlijk ook door iedereen.
Hoge concentraties stevioside verlagen de bloeddruk bij hypertensie, terwijl de biochemische parameters van het bloed niet veranderen.
Er werden nooit nadelige effecten waargenomen, en het nemen van stevioside had geen invloed op de mannelijke potentie. Daarenboven bezitten hogere steviosideconcentraties mogelijkheden voor de behandeling van type 2 diabetes.
In Brazilië, Korea en Japan zijn Stevia en stevioside toegelaten. In de Verenigde Staten zijn ze toegelaten als dieetsupplement.
Inspelend op de vraag van de Europese Commissie naar meer onderzoek richtten de Leuvense professoren Jan Geuns (Laboratorium voor Functionele Biologie) en Johan Buyse (Laboratorium voor Fysiologie en immunologie der huisdieren) in 2003 het European Stevia Research Centre op aan de K.U.Leuven om het onderzoek rond Stevia en stevioside beter te coördineren.
Het onderzoekscentrum wil onder meer een Europees kwaliteitslabel voor stevioside ontwikkelen opdat de Europese ban op stevioside op termijn kan opgeheven worden.
In april 2004 organiseerde het European Stevia Research Centre een eerste internationaal symposium aan de K.U.Leuven over de veiligheid van stevioside.
Zowel buitenlandse specialisten als onderzoekers van de K.U.Leuven gingen onder meer in op de effecten van stevioside bij type 2 diabetes en bij gezonde vrijwilligers. Het algemene besluit van het symposium was dat het gebruik van stevioside als zoetstof volstrekt veilig is.
Daarbij verwijzen de onderzoekers ook naar het jarenlange gebruik in bovengenoemde landen. Onder de redactionele leiding van Jan Geuns en Johan Buyse verschijnt nu het boek “Proceedings of the first symposium on the Safety of Stevioside” met de handelingen van de studiedag.
Voor meer informatie en een exemplaar van het boek kan u contact opnemen met professor Jan Geuns (Laboratorium voor Functionele Biologie), tel. 016/32.15.10. en met professor Johan Buyse (Laboratorium voor Fysiologie en immunologie der huisdieren).
Website European Stevia Research Centre
Uitspraak van EU tegen Stevia
BESCHIKKING VAN DE COMMISSIE van 22 februari 2000 houdende weigering van een vergunning voor het in de handel brengen van „Stevia rebaudiana Bertoni: planten en gedroogde bladeren” als nieuw voedingsmiddel of nieuw voedselingrediënt krachtens Verordening (EG) nr. 258/97 van het Europees Parlement en de Raad
Dietiste Janet de Jong deed ondezoek naar Stevia. Volgens Janet de Jong wordt nog steeds druk uitgeoefend door de zoetstoffenindustrie.
“Stevia vormt voor deze sector een wezenlijke bedreiging: stevia is natuurlijk, goedkoop en er kan geen patent op worden aangevraagd. Mogelijk dat er iets verandert na 2005, wanneer de patenten van vele zoetstoffen aflopen.
Ik denk dat de zoetstoffenindustrie dan stevioside op de markt zal brengen. Dit is te extraheren uit stevia en hierop kunnen ze weer een patent aanvragen.
Tot die tijd zal de sector alles in het werk stellen om te voorkomen dat stevia wordt goedgekeurd als zoetstof.”
Stevia discussie forum
Naast al de wetenschappelijke studies die bewijzen dat stevioside volledig veilig is, zijn er nooit rapporten verschenen die aantonen dat het gebruik van Stevia of stevioside het aantal kankergevallen verhoogt, zelfs niet na een langdurig gebruik ervan (Paraguay: meer dan 500 jaar, Japan: meer dan 25 jaar, Z.-Korea: 16 jaar, Brazilië: 13 jaar, China: 12 jaar, USA: sinds 1995 gedoogd als dieetsupplement).
Het besluit kan zeker zijn dat Stevia en stevioside volledig veilig zijn op gebied van carcinogene activiteit.
European Stevia Center (Engels)
The leaves of S. rebaudiana Bertoni contain at least ten different glycosides, the major constituents being stevioside and rebaudioside A. There is no single common or trivial name in common usage for the evaluated mixture of glycosylated derivatives of steviol.
At the 63rd meeting, Jecfa (Joint expert committee for food additives) established that the evaluated material of commerce for which specifications were developed (over 95% purity) should be known as “steviol glycosides”.
The Committee reviewed additional biochemical and toxicological data on the major glycosylated derivatives of steviol and on the aglycone, steviol.
Stevioside, the main sweet component in the leaves of Stevia rebaudiana (Bertoni) Bertoni tastes about 300 times sweeter than sucrose (0.4% solution).
As the incidence of diabetes type 2 and obesitas is sharply increasing, the last one also due to too much fat and salt intake, stevioside is a good substitute for table sugar. The yearly costs of these diseases were estimated to be 30 billion euro in Germany, 5 billion in Belgium and 300 billion USD in the USA.
This sum includes the money for drugs, for hospitalisation, amputations, eye diseases going to blindness, treatment of heart and blood circulation problems, special diets, dental care, costs of the medical staff and so on.
Assuming that the European population (± 454,000,000) is in a similar bad condition as the Belgian one, the yearly costs may be estimated at about 227 billion euro! Even this might be an underestimation as it does not include social aspects and human suffering.
Stevia safety studies (Engels)
Metabolism, absorption, and excretion study E.Koyama., K.Kitasawa., Y.Ohori., O.Izawa., K.Kakegawa., A.Fujino & M.Ui., In vitro metabolism of glycosidic sweeteners, stevia mixture and enzymatically modified stevia in human intestinal microflora. Food and Chemical Toxicology Volume 41, Issue 3, March 2003, Pages359-374
Eriko Koyama., Norifumi Sakai., Yuji Ohori., Ken Kitazawa., Osamu Izawa., Kunio Kakegawa., Akiharu Fujino., Michio Ui., Absorption and metabolism of glycosidic sweeteners of stevia mixture and their aglycone, steviol, in rats and humans. Food and Chemical Toxicology Volume 41, (2003) 875-883
Acute toxicity study (Engels)
Toskulkao, C., Chaturat, L., Temcharoen, P. & Glinsukon, T. Acute toxicity of stevioside, a natural sweetener, and its metabolite, steviol, in several animal species. Drug Chem. Toxicol., 20, 31|44.(1997)
Subchronic toxicity study (Engels)
“Aze, Y., Toyoda, K., Imaida, K., Hayashi, S., Imazawa, T., Hayashi, Y., & Takahashi, M. Subchronic oral toxicity study of stevioside in F344 rats. Bull. Natl Inst. Hyg. Sci., 48|54 (1991),(in Japanese).”
Chronic toxicity and carcinogenicity study
“Toyoda, K., Matsui, H., Shoda, T., Uneyama, C., Takada, K. & Takahashi, M.
Assessment of the carcinogenicity of stevioside in F344 rats.
Food Chem. Toxicol., 35, 597|603.(1997)”
“Xili, L., Chengjiany, B., Eryi, X., Reiming, S., Yuengming, W., Haodong, S. & Zhiyian, H. (1992)
Chronic oral toxicity and carcinogenicity study of stevioside in rats.
Food Chem. Toxicol., 30, 957|965.”
Mutagenicity study
Kaoru Sekihashi., Hiromi Saitoh & Yu F. Sasaki., Genotoxicity studies of stevia extract and steviol by the comet assay. The Journal of Toxicological Sciences, Vol 27, Supplement I, 1-8, 2002 (Japanese)
Madoka Nakajima et al., Micronucleus test of rebaudioside A in mice. Biosafety research center, Foods, Drugs and Pestcides 2000 (Japanese)
Madoka Nakajima et al., Chromosome aberration assay of rebaudioside A in cultured mammalian cells. Biosafety research center, Foods, Drugs and Pesticides 2000 (Japanese)
Teratogenicity study
“Usami, M., Sakemi, K., Kawashima, K., Tsuda, M. & Ohno, Y. (1995) Teratogenicity study of stevioside in rats. Bull. Natl Inst. Hyg. Sci., 113, 31|35 ( in Japanese )”
Reproduction toxicity study
Akashi.Haruo, Yokoyama.Yukio, Dried-leaf extracts of stevia. Toxicological tests Shokuhin Kogyo. 1975 18; 34-43 (Japanese)
Mori, N., Sakanoue, M., Takeuchi, M., Shimpo, K. & Tanabe, T. (1981) Effect of stevioside on fertility in rats. J. Food Hyg. Soc. Jpn., 22, 409|414 (in Japanese)
http://www.gezondheidskrant.nl/13314/stevia-suikervervanger-goedgekeurd
